Η Σιντιάνκα (που σημαίνει καθιστή συγκέντρωση, αντάμωμα) είναι ένα εντυπωσιακό έθιμο που θα συναντήσει κανείς στο Πολύκαστρο, όπου στο τέλος του θέρους ανάβουν μεγάλη φωτιά κάτω από τους ήχους τοπικών μουσικών οργάνων. Επίσης το Κουρμπάνι, ένα άλλο πανάρχαιο έθιμο γίνεται τακτικά εδώ αλλά και το "Καρναβάλι του Άσπρου".

Στην Ανατολική Ρωμυλία, από όπου προέρχεται, η σιντιάνκα δεν ήταν έθιμο, ήταν περισσότερο συνήθεια. Τα ζεστά φθινοπωρινά απογεύματα και μέχρι τα πρώτα κρύα του χειμώνα, οι γυναίκες έπαιρναν τη ρόκα ή το αδράχτι για να γνέσουν το μαλλί και μαζεύονταν, "αντάμωναν" στα σταυροδρόμια για λίγη κουβέντα, να πουν τα νέα τους, να μοιραστούν τα προβλήματά τους. Επειδή όμως το σκοτάδι έπεφτε γρήγορα, άναβαν μεγάλες φωτιές.

Άνδρες και γυναίκες, νέοι και μεγάλοι μαζεύονταν παρέες - παρέες και τραγουδούσαν τραγούδια αγάπης. Οι άνδρες φρόντιζαν για τη φωτιά φέρνοντας μεγάλα δεμάτια από θερισμένα στάχια και οι γυναίκες καθόντουσαν γύρω από τη φωτιά και έκαναν τις δουλειές που είχαν φέρει από το σπίτι (γνέσιμο, πλέξιμο κ.λπ.) και φυσικά τραγουδούσαν.

Οι καλλίφωνες γυναίκες τραγουδούσαν πρώτες και οι υπόλοιπες επαναλάμβαναν τα στιχάκια. Η δε φωτιά ήταν δυνατή και όπως έλεγαν έφεγγε ο τόπος, γιατί αντικαθιστούσε και το ηλεκτρικό φως που τότε δεν υπήρχε. Σήμερα, σε ανάμνηση όλων των παραπάνω, ο Σύλλογος Ανατολικορωμυλιωτών Πολυκάστρου οργανώνει, κάθε χρόνο στα μέσα του Σεπτεμβρίου, γιορτή σε κεντρικό σημείο της πόλης με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.