Το Σπήλαιο του Αγίου Γεωργίου είναι το σημαντικότερο τουριστικό αξιοθέατο της πόλης του Κιλκίς, κατατάσσεται στα αξιολογότερα σπήλαια της Ελλάδας και προσφέρει στον επισκέπτη του μια μοναδική εμπειρία.Ειδικά αν συνδυαστεί με επίσκεψη και στο Παλαιοντολογικό Μουσείο όπου προβάλλονται τα ευρήματά του.
Βρίσκεται στους πρόποδες του Λόφου του Αγίου Γεωργίου και ανακαλύφθηκε τυχαία γύρω στο 1925 από τον λατόμο Γεώργιο Παυλίδη (Μπουλασίκη) όταν κατά την εκτέλεση της λατομικής του εργασίας διάνοιξε την είσοδο του. Το 1960 έγινε η πρώτη χαρτογράφηση του από την τότε πρόεδρο της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας (Ε.Σ.Ε.) την κα Άννα Πετροχείλου, ενώ οι εργασίες αξιοποίησης του άρχισαν το 1977 με την επίβλεψη της ιδίας και κράτησαν έξι χρόνια.
Το Σπήλαιο, άνοιξε για το κοινό το 1986. Έχει έκταση άνω των χιλίων τετραγωνικών μέτρων και συνολικό μήκος εξερευνημένων διαδρομών τριακοσίων μέτρων, αποτελούμενο από δυο «ορόφους». Διαθέτει σπανιότατο διάκοσμο από κοραλλιογενές υλικό και πλήθος σταλακτιτών, σταλαγμιτών και συνθέσεων, που του προσδίδουν ξεχωριστή ομορφιά.
Παρουσιάζει επίσης μεγάλο παλαιοντολογικό ενδιαφέρον. Βρέθηκαν περισσότερα από 300 δείγματα απολιθωμένων οστών ζώων σε πολύ καλή κατάσταση διατηρήσεως (από τον Βασίλειο Μακρίδη)ηλικίας από 10.000 έως 100.000 χρόνων. Η μελέτη τους από την Δρ. Παλαιοντολογίας Ε. Τσουκαλά (Α.Π.Θ.) έδειξε την παρουσία της στικτής ύαινας (crocutacrocutaspelaea GOLDFUSS). Της αλεπούς, της μεγαλόσωμης νυφίτσας (muslelaputoriusrobusta NEWTON), το υποείδος της νυφίτσας αναφέρεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, του άγριου βοδιού, του μικρόσωμου αλόγου και του μεγαλόσωμου αλόγου, του γιγαντόσωμου ελαφιού (Μεγάκερος) και του κόκκινου ελαφιού.
Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία απολιθωμένων οστών και δοντιών που ανήκουν σε μικροθηλαστικά (τρωκτικά). Η ηλικία των απολιθωμάτων προσδιορίστηκε στα 15.000 χρόνια. Το παλαιό περιβάλλον ήταν λειβαδικό με θάμνους και το παλαιοκλίμα μάλλον θερμό. Οι ύαινες κατοικούσαν στη σπηλιά, ενώ τα φυτοφάγα ζώα είτε βρέθηκαν τυχαία είτε αποτελούσαν την κύρια τροφή των σαρκοφάγων ζώων.
Η μεγαλύτερη ιδιαιτερότητα, που είναι αιτία διάδοσης της φήμης του και εκτός ελληνικών συνόρων είναι ότι το Σπήλαιο Αγίου Γεωργίου ενδείκνυται από ιατρικής πλευράς ως κατάλληλο για θεραπεία αναπνευστικών παθήσεων. Ειδικότερα, μετά από σχετική μελέτη, το σπήλαιο του Κιλκίς αποδείχθηκε ότι είναι ιδανικό και συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις σαν σπηλαιοθεραπευτικό κέντρο, με ευεργετική επίδραση σε περιπτώσεις χρόνιων ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος (άσθμα) και με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα στα παιδιά, στη θεραπεία δερματικών ασθενειών που προέρχονται από μόλυνση αλλεργικής μορφής και στη γενική αναζωογόνηση του ανθρώπινου οργανισμού.
Σε όλα αυτά, βοηθούν οι πολύ καλές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, η ανυπαρξία όζοντος και σκόνης, η χαμηλή ή μηδενική ύπαρξη μικροοργανισμών και τέλος η παρουσία όξινου περιβάλλοντος, ασβεστίου, μαγνησίου και μιας σειράς άλλων φυσικών και χημικών παραγόντων.
Κοντά στο σπήλαιο, στο λόφο Αγίου Γεωργίου, ο δήμος Κιλκίς έχει μεριμνήσει για την αναψυχή των επισκεπτών, λειτουργώντας δημοτικό αναψυκτήριο.
Στον 2ο όροφο του δημοτικού αναψυκτήριου, λειτουργεί το Μουσείο Παλαιοντολογίας και η μόνιμη έκθεσή του, η οποία είναι δίγλωσση, με εξαιρετικό σχεδιασμό και γραφικές αναπαραστάσεις που αποδίδουν το παρελθόν με απλό και ελκυστικό τρόπο. Οι προβολές περιλαμβάνουν σκηνές από ένα μοντέλο ύαινας σε φυσικό μέγεθος και έναν σπηλαιολόγο σε δράση, με τα φημισμένα κοράλλια του σπηλαίου και εκατοντάδες απολιθώματα.
Την εμπειρία συμπληρώνει διαδραστικό τραπέζι στο οποίο έχουν τοποθετηθεί αναπαραστάσεις μεγάλων σαρκοφάγων ζώων όπου ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να αντλεί πληροφορίες για τα μορφολογικά χαρακτηριστικά τους και να αγγίζει τα μπρούτζινα κρανία τους τα οποία παράγουν ήχους.
Τουρισμός και σπηλαιοθεραπεία
